Powszechnie uznaje się, że niderlandzki to język partykuł.
Partykuła – niesamodzielny (nieposiadający samodzielnego znaczenia) wyraz lub morfem (tzw. wyrazek), nadający wypowiedzeniom zabarwienie znaczeniowe lub uczuciowe. Partykuły są nieodmiennymi częściami mowy.
Używa się ich wyjątkowo dużo w języku holenderskim, podobnie zresztą w języku niemieckim. Spontaniczny język mówiony aż kipi takimi słówkami jak 'even’, 'nou’, 'hoor’, 'hè’,’ maar’, 'eens’ itd.Dzisiaj omówię partykułę modalną 'even’ 🙂
‘Even, eventjes’ (nieformalnie – język mówiony 'effe’)
1. Tylko (<na>chwilę)
Ik ben even weg maar ben zo weer terug.
Wychodze (tylko) na chwile, ale zaraz wrócę.
Wacht even.
Poczekaj chwilę!
Eens even kijken.
Niech no tylko (na chwilę) spojrzę, rzucę okiem. Spójrzmy.
Mówimy tak kiedy chcemy się czemuś bliżej przyjrzeć.
Kun je het raam even dichtdoen?
Możesz <tylko> zamknąć okno?
2. Bez konkretnego znaczenia
Is me dat even snel gegaan! (dat ging snel)!
Szybko (mi) minęło/poszło!
Even verderop in de straat.
Kawałek dalej (na tej ulicy).
Kunstenaarsdorp Bergen is nét even anders dan andere kustplaatsjes in Noord-Holland
Kunstenaarsdorp Bergenest jest akurat nieco inne niż… .
A kojarzycie reklamę – ’Even Apeldoorn bellen?’ 🙂
3. Wyjątki
Jednakowo/Tak samo/Równie
Jullie zijn allebei even lief.
Jesteście obaj równo/jednakowo kochani/grzeczni.
Liczby parzyste
2,4 en 6 zijn even getallen.
2,4 i 6 są liczbami parzystymi.
W tych przypadkach 'even’ nie jest partykułą.
Tragedia! Jak to wszystko zapamiętać.
lepiej nie uczyc sie na pamiec:) szczegolnie punkt 4 to kwestia wprawy, czasu… 🙂